Γράφει η Βιβή Δασκαλοπούλου
Φωτογραφία © Βιβή Δασκαλοπούλου
Η φωτογραφία έχει ένα πολυδιάστατο χαρακτήρα, δεν θα σταματήσει να αναπτύσσεται και να έχει προοπτικές. Ακολουθεί διάφορες οδούς για να διερευνήσει καλύτερα το περιβάλλον και τον κόσμο γενικότερα.
Η θεραπεία με την βοήθεια των τεχνών αποφέρει θετικές αλληλεπιδράσεις και κατ’ επέκταση βελτιώνει την ποιότητα ζωής μας. Ως αποτέλεσμα αποκομίζεις σημαντικά οφέλη καθώς δημιουργείς κάτι καινούργιο από το μηδέν.
Εκτός, λοιπόν, απ’ την ύπαρξη του έργου τέχνης χρειάζεται απ’ τη μεριά του αποδέκτη και μια συναισθηματική κατάσταση τέτοια, που να του επιτρέπει να το αναγνωρίσει ως έργο τέχνης και όχι ως τυχαίο αντικείμενο. Το έργο τέχνης πρώτα κινητοποιεί τον συναισθηματικό μηχανισμό και ύστερα τον ιδεολογικό, ή όποιον άλλο.(1)
Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι βασίζονται στις τέχνες για επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Και αυτό οδήγησε πολλούς να εξερευνήσουν τη δημιουργική διαδικασία. Η δημιουργία έχει βοηθήσει τους ανθρώπους να αναπτύξουν την αυτογνωσία τους και να ανακουφιστούν από το άγχος ή την ένταση της ζωής.
Η τέχνη της φωτογραφίας είναι μια υπέροχη απόδραση. Η φωτογραφία δεν σηκώνει ταξινόμηση διότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να σημαδέψουμε τούτην ή εκείνη από τις συγκυρίες της θα ήθελε ίσως να γίνει τόσο αδρή, τόσο ασφαλής, τόσο αρχοντική όσο ένα σημείο, πράγμα που θα της επέτρεπε να ανέβει στο αξίωμα της γλώσσας.(2)
Η πρόταση μου είναι:Mιλάτε μέσω της φωτογραφίας και επικοινωνείτε μέσω αυτής. Επιτρέψτε στη φαντασία σας να απελευθερωθεί, αφού δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος για να επικοινωνήσετε και να μοιραστείτε τα συναισθήματά σας.
“Κάθε προϊόν ενός καλλιτέχνη πρέπει να είναι η έκφραση μιας περιπέτειας της ψυχής του.” Σόμερσετ Μωμ,1874-1965,Βρετανός συγγραφέας
Πηγές:
1) Στοιχειώδης αισθητική – Βασίλης Ραφαηλίδης
2) Ο Φωτεινός θάλαμος – Ρολάν Μπαρτ
