Συνέντευξη και Επιμέλεια: Άλμα Κόρα
Αγαπημένοι μου αναγνώστες, σήμερα θα ήθελα να σας συστήσω έναν άνθρωπο που ειλικρινά θαυμάζω και που θα σας συστήσω με μεγάλη μου χαρά. Αυτό το παιδί είναι η απόδειξη πως υπάρχει κάποια ελπίδα για το μέλλον και πως δεν είναι όλα γκρίζα και μαύρα σε αυτόν τον κόσμο. Ειδικά όταν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που παλεύουν για τα όνειρά τους και που προσπαθούν, μοχθούν και δεν το βάζουν κάτω μέχρι να τα καταφέρουν.
Το όνομά της λοιπόν είναι Γεωργία Ταουσιάνη και ζει στην Θεσσαλονίκη, είναι μόλις 24 χρονών και έχει κιόλας εκδώσει τα δύο πρώτα της βιβλία με τίτλο “Προστάτες Του Φωτός”. Το πιο θαυμαστό κομμάτι όμως στην ιστορία της Γεωργίας είναι πως σε αυτή την νεαρή ηλικία έγινε αυτοεκδότης και έχει αναλάβει τα πάντα όσο αφορά τα βιβλία της, κυριολεκτικά τα πάντα από την αρχή μέχρι και το τέλος.
Ας μην σας καθυστερώ όμως άλλο και ας την γνωρίσουμε λίγο καλύτερα και μαζί!
Πες μας λίγα λόγια για την πλοκή της ιστορίας των βιβλίων σου.
Η Άιριν είναι μια νεαρή κοπέλα που ζει και σπουδάζει στην Πράγα, η οποία έχασε τους γονείς της όταν ήταν πολύ μικρή. Τυχαία έρχεται στη ζωή της ο Κρίστοφερ και μέσα από μια σειρά απρόσμενων επιθέσεων, από τις οποίες της σώζει τη ζωή, τής αποκαλύπτει ότι είναι προστάτης. Περπατά στη γη εδώ και περίπου 1000 χρόνια σαν ένας περιπλανώμενος πολεμιστής με μοναδικό σκοπό να κρατά το σκοτάδι μακριά. Η κρυφή ταυτότητα, όμως, της Άιριν έρχεται στην επιφάνεια και μαζί ενώνουν τα κομμάτια του παζλ και ανακαλύπτουν μια επικείμενη απειλή.
Το πρώτο μου βιβλίο είναι η αρχή της ιστορίας, η οποία συνεχίζεται με τους ίδιους χαρακτήρες και στα επόμενα βιβλία. Υπάρχει μέσα στην πλοκή πολύ περιπέτεια, πολύς έρωτας και πολλή φαντασία, γι’ αυτό και κατατάσσω τα βιβλία μου στην κατηγορία των νεανικών romantasy βιβλίων.
Πως και γιατί αποφάσισες να γίνεις αυτοεκδότης;
Η απόφαση ήρθε πολύ συνειδητά και καθόλου ως ύστατη λύση. Για την ακρίβεια, δίχως να στείλω ποτέ το βιβλίο μου σε κάποιον εκδοτικό και πριν ακόμη το γράψω, ήξερα ότι ήθελα να ακολουθήσω αυτό το μονοπάτι. Αυτό, βέβαια, που κάνω εγώ είναι πως φέρω όλο το βάρος της παραγωγής των βιβλίων μου πάνω μου αφού δε συνεργάζομαι με κανέναν εκδοτικό. Μέσα από πολύ σκληρή δουλειά, έμαθα να σελιδοποιώ, να δημιουργώ εξώφυλλα και να προωθώ τα έργα μου βασισμένη αποκλειστικά στις δικές μου δυνάμεις. Η απόφαση, λοιπόν, πάρθηκε καθώς πίστευα πως μόνο εγώ μπορώ να δώσω στο έργο μου τα εφόδια που χρειάζεται για να κατακτήσω τους στόχους που έχω θέσει και για να λάβει το βιβλίο μου την προσοχή που θέλω στην παραγωγή του. Και η απόφασή μου 2 χρόνια μετά με δικαιώνει.
Πιστεύεις πως ένας συγγραφέας θέλει πάντα μέσω των βιβλίων του να μοιραστεί ή να στείλει κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες του;
Αν δε μας ένοιαζε να μοιραζόμαστε σκέψεις μας, δε θα γράφαμε ποτέ ιστορίες για τον κόσμο. Πιστεύω πως συνειδητά ή ασυναίσθητα όταν δημιουργούμε μια ιστορία θέλουμε να περάσουμε κάτι. Μπορεί να μην είναι πάντα συγκεκριμένο, μπορεί να μην το κάνουμε επίτηδες, αλλά πάντα μοιραζόμαστε ένα κομμάτι του εαυτού μας. Άλλωστε κάθε ιστορία είναι μέρος μας.
Πότε γεννήθηκε η αγάπη σου για τα βιβλία και την συγγραφή;
Το έργο Twilight της Stephenie Meyer ήταν η αφορμή για να συνειδητοποιήσω ότι θέλω να γράψω ένα βιβλίο. Όταν διάβαζα αυτό το βιβλίο ήμουν 12 χρονών και, παρά το γεγονός ότι δεν είχα ποτέ ως σκοπό της ζωής μου να γίνω συγγραφέας, στο παιδικό μου μυαλό ήταν δεδομένο πως κάποια στιγμή εγώ θα έγραφα ένα βιβλίο. Και το ένστικτό μου βγήκε αληθές.
Θα μπορούσαν άραγε οι ήρωες σου να έχουν κάποιο κοινό με εσένα;
Οι ήρωές μου έχουν σίγουρα κοινά με εμένα, αλλά δε μοιάζουμε. Νομίζω πως ασυναίσθητα έχω δώσει στοιχεία του χαρακτήρα μου, αρνητικά και θετικά, σε όλους. Νομίζω, βέβαια, πως αν ταυτιζόμουν πιο πολύ με κάποιον, αυτή θα ήταν ίσως η Φρέγια.
Από τι ή που αντλείς την έμπνευση σου;
Από τα πάντα, αλλά όχι από τη ζωή μου και τους γύρω μου. Συνήθως εμπνέομαι από πράγματα που θαυμάζω και που φοβάμαι σε σχέση με το σύνολο του κόσμου. Όπως επίσης, εμπνέομαι από άλλα βιβλία, σειρές, ταινίες κτλ.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να παίξουμε ένα μικρό συγγραφικό παιχνίδι:
Ξυπνάς μια όμορφη μα συννεφιασμένη μέρα και ανοίγοντας τα μάτια σου αντικρίζεις ένα ταβάνι χτισμένο από γκρι και μαύρες τεράστιες πέτρες. Σηκώνεσαι απότομα μπερδεμένη και κοιτάζεις γύρω σου όπου το μόνο που υπάρχει είναι ένα ξύλινο τραπέζι μαζί με μια καρέκλα και από πάνω ένα κομμάτι ψωμί. Τώρα αρχίζει και σε λούζει κρύος ίδρωτας, ο πανικός είναι το μόνο συναίσθημα που κυριαρχεί μέσα σου. Στέκεσαι όρθια και κατευθύνεσαι με αργά και διστακτικά βήματα προς την πόρτα. Την ανοίγεις αργά κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά. Και τότε συνειδητοποιείς… “Καλώς όρισες στην Σκοτία και στην εποχή του Μεσαίωνα!”.
Κλείνεις ξανά την πόρτα τρομοκρατημένη αυτή την φορά και κατευθύνεσαι προς το μικρό παράθυρο. Και εδώ θέλω να κρατήσεις για λίγο την αναπνοή σου διότι αντικρίζεις κάτι αρκετά περίεργο για σένα. Είσαι η μόνη μάρτυρας σε έναν σοβαρό τσακωμό που αφορά την Αιριν και … εσένα!
Μπορείς λοιπόν να μας εκμυστηρευτείς τον λόγο του καυγά που σας έφερε μέχρι το σημείο να τραβήξετε και τα σπαθιά σας?
Για να φτάσω σε σημείο να μαλώσω με την Άιριν, μάλλον κάτι θα πήγε πολύ λάθος, γιατί οι αξίες μας είναι πολύ κοινές. Ίσως, όμως, ένας λόγος θα μπορούσε να είναι το πόσο πεισματάρα είναι.
Γιατί και ως συγγραφείς μα και ως αναγνώστες έχουμε μια “κρυφή” αδυναμία στους κακούς χαρακτήρες ενός βιβλίου;
Πιστεύω ότι οι «κακοί» ήρωες, ειδικά όταν έχουν και φωτεινά χαρακτηριστικά μέσα τους μας δίνουν την ψυχική ικανοποίηση ότι θα φέρουν εις πέρας κάτι χωρίς να τους νοιάζουν οι συνέπειες. Ως παράδειγμα θα φέρω τη φράση που λέει «Ο ήρωας θα θυσιάσει την κοπέλα για να σωθεί ο κόσμος, ο κακός θα θυσιάσει τον κόσμο για να σώσει την κοπέλα».
Θα ακολουθήσει και 3ο βιβλίο στην σειρά? Μπορείς να μοιραστείς κάποια γεγονότα που θα ακολουθήσουν;
Βεβαίως και θα ακολουθήσει τρίτο βιβλίο και θα έχουμε τη συνέχεια της ιστορίας. Οι ήρωες θα έρθουν αντιμέτωποι με μια ακόμα πιο αρχαία απειλή, η οποία θα είναι καθοριστική.
Ποια θα ήταν η συμβουλή σου για τα νέα παιδιά και για όσους δεν βρίσκουν το θάρρος να ακολουθήσουν τα όνειρα τους;
Πριν απαντήσω, θα ήθελα να διαχωρίσω την επιθυμία από το όνειρο. Η επιθυμία είναι κάτι που μπορεί να έχουν πολλοί άνθρωποι για πολλά πράγματα. Δεν έχει την ίδια ισχύ. Το όνειρο, όμως, είναι κάτι που πηγάζει και επιστρέφει στην καρδιά, στην ψυχή. Αν αξίζει να παλέψεις για κάτι σε αυτή τη ζωή, τότε ναι. Αυτό είναι ένα όνειρο. Μια βαθιά ψυχική ανάγκη, η οποία θρέφει και δίνει ζωή στην οντότητά σου.
Οπότε, η συμβουλή μου είναι εξής: Να είσαι έτοιμος να περάσεις μέσα από μια κόλαση για να φτάσεις σε έναν παράδεισο. Τίποτα δεν έρχεται απλόχερα. Θέλει δουλειά, κόπο, γνώση μόχθο και επιμονή.
Ως την επόμενη φορά… Πάρτε θάρρος και ακολουθήστε τα όνειρά σας, γιατί αυτή θα είναι η καλύτερη απόφαση που θα πάρετε στην ζωή σας!
