Συνέντευξη με την ηθοποιό Δήμητρα Σιγάλα – Η τέχνη για μένα είναι σαν μια γλυκιά ανάσα αισιοδοξίας μέσα στη ζωή!

Συνέντευξη: Άλμα Κόρα

Έχετε κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην εγκληματολογία με ειδίκευση στη Δικαστική Γραφολογία, έχετε κάνει μπαλέτο στο Royal Academy και Jazz όπως επίσης έχετε και πτυχίο στο τραγούδι. Παρ όλα αυτα σας κέρδισε το θέατρο, γιατί? Πως ξεκίνησε αυτή η αγάπη για την υποκριτική?

Στις πρώτες τάξης του δημοτικού ήταν όταν ξεκίνησα το μπαλέτο και είχα σκεφτεί επειδή μάρεσε πολύ ο χορός και η κλασσική μουσική οτί θέλω να γίνω δασκάλα χορού μαλιστα μαζί με την κολλητή μου είχαμε δώσει αυτή την υπόσχεση και τα καλοκαίρια όταν πήγαινα στο εξοχικό της στη Κόρινθο οργανώναμε παραστάσεις που είχαν μέσα και άλλα παιδιά και χορό και καλούσαμε όλη τη γειτονιά και τους γονείς να μας δουν!! Οπότε το
«μικρόβιο» υπήρχε απο πολυ μικρη ηλικία. Στη πορεία στο σχολείο κάθε χρόνο το καλοκαίρι κάναμε τις σχολικές παραστάσεις που πάντα έπαιρνα μέρος και τις μουσικοχορευτικές και τις θεατρικές..

Επίσης ασκείτε παράλληλα με το θέατρο και την ειδικότητα που σπουδάσατε, την εγκληματολογία. Πόσο δύσκολο είναι να μπορείτε να συγκεντρωθείτε ή να αφοσιωθείτε ίσως και στα δύο επαγγέλματα?

Όλα τα πράγματα θέλουν αφοσίωση και αγάπη! Στην προκειμένη μιλάμε για δύο ελεύθερα επαγγέλματα που δεν έχουν στάνταρ ωράρια! Υπάρχουν διαστήματα που δεν έχεις γυρίσματα και κάνεις μόνο το βράδυ θέατρο και άρα έχεις την μέρα ολη ελεύθερη να δουλέψεις κάποια υπόθεση που έχεις αναλάβει και άλλα που μπορεί να κάνεις τηλεόραση μόνο. Και πάλι όμως άμα είσαι οργανωμένος έχεις βρει τα χρονικά διαστήματα που σου επιτρέπουν να εξετάσεις τις υποθέσεις σου και να συντάξεις τις εκθέσεις σου

Κάπου διάβασα πως υπάρχουν κάποιες συζητήσεις για μια καινούργια σειρά στον ALPHA με τίτλο “Ο Γιατρός”. Θα θέλατε να μοιραστείτε κάτι παραπάνω μαζί μας για αυτήν την συνεργασία?

Έχουμε ξεκινήσει γυρίσματα για μια καινούργια πολύ φιλόδοξη παραγωγή στον ALPHA που θα λέγεται “Ο Γιατρος”! Χαίρομαι γιατί συνεργάζομαι με σπουδαίους ανθρώπους όπως ο σκηνοθέτης μας ο Γιώργος Παπαβασιλείου με σπουδαίες δουλειές στο ενεργητικό του αλλα και ο διευθυντής φωτογραφίας ο Γιάννης Δρακουλαράκος που πραγματικά φτιάχνει μαγικά τα πλάνα του! Πρωταγωνιστής είναι ο Κωνσταντίνος  Μαρκουλάκης! Εγώ υποδύομαι την Άννα, πρώην γυναίκα του! Είμαι η διευθύντρια της κλινικής και η ιστορία ξεκινάει οταν πυροβολεί τον Αντρέα ο πατέρας ενός ασθενή που πέθανε στην κλινική και τον θεωρεί υπαίτιο. Ο Αντρέας μετά απο το χειρουργείο χάνει την μνήμη του και συγκεκριμένα δεν θυμάται τα τελευταία δώδεκα χρόνια της ζωής του με οτι συνέπειες εχει αυτό για τις ζωές ολων μας.

Υπήρξε ποτέ κάποια στιγμή που να σκεφτήκατε να εγκαταλείψετε το θέατρο?

Πολλές φορές κατά καιρούς έχει περάσει απο το μυαλό μου να τα παρατήσω γιατί μιλάμε για ένα επάγγελμα που είναι δύσκολο, ανασφαλές, ανταγωνιστικό και απαιτητικό μαζί. Το 2011 όταν ξεκίνησα το μεταπτυχιακό μου στην εγκληματολογία ήταν μία απο αυτές τις φορές. Τουλάχιστον διοχετεύτηκε ναι μεν αλλού αλλά πολύ δημιουργικά η ανάγκη μου να κάνω καινούργια πράγματα, να ψαχτώ και η μεγάλη μου επιθυμία να σπουδάζω και να μαθαίνων θεωρώ πως αν δεν υπήρχε ο οικονομικός παράγοντας μόνο θα σπούδαζα για κάποια χρόνια.

Τι ρόλο έχει άραγε η τέχνη στην ζωή μας?

Η τέχνη για μένα είναι σαν μια γλυκιά ανάσα αισιοδοξίας μέσα στη ζωή! Σου δίνει δύναμη, σου δίνει θάρρος να παλέψεις στα δύσκολα! Σε κάνει να μπορεις να ονειρευτείς.

Πιστεύετε άραγε πως το “καλό” θέατρο έχει πάψει να υπάρχει?

Υπάρχει καλό θέατρο! Πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει! Πολλές φορές ξετρυπώνει και απο κει που δεν το περιμένεις, βλεπεις διαμάντια να βγαίνουν και όταν το ζείς το συναίσθημα είναι πάντα το ίδιο: μένεις εκατασιασμένος που υπήρξες συγκινωνός ενός τέτοιου θεάματος που σου χάρισε μοναδικά συναισθήματα και μοναδικές στιγμές!

Υπάρχει κάποιος ρόλος ή κάποιος χαρακτήρας που θα θέλατε να ενσαρκώσετε και απλά δεν σας έχει δοθεί ακόμη η ευκαιρία να το κάνετε?

Γενικά με μαγεύουν οι κλασσικοί συγγραφείς του παγκόσμιου θεάτρου οπως ο Ίψεν και ο Τσέχωφ και επομένως θα ήθελα να αναμετρηθώ με τους χαρακτήρες που έχουν φτιάξει στα έργα τους! Νομίζω οτι είναι μεγάλο στοίχημα για όλους του ηθοποιούς αυτοί οι ρόλοι.

Τι σημαίνει ελεύθερος χρόνος για εσάς?

Ελεύθερος χρόνος που είναι δυσεύρετος σήμερα σημαίνει: πρώτα απο ολα χαλάρωση και ξεκούραση σημαίνει χρόνος για μένα να περάσω καλά με τους δικούς μου ανθρώπους, να αφιερώσω χρόνο στους φίλους μου, να διασκεδάσω, να δω θέατρο, σινεμά, να ταξιδέψω, να γυμναστώ και να πάω ατελείωτες βόλτες περπάτημα με τη Τρούφα τη σκυλίτσα μου.

Αν σκεφτούμε πως ασχολείστε με την εγκληματολογία και θέατρο, έχετε σκεφτεί ποτέ, ίσως να γράψετε κάποιο αστυνομικό μυθιστόρημα ή σενάριο?

Η αλήθεια είναι πως οι περισσότερες υποθέσεις που αναλαμβάνω θα μπορούσαν να είναι βγαλμένες απο σενάριο ταινίας.. ωστόσο προς το παρόν θα πώ οτι δεν είχα την ανάγκη να γραψω σενάριο ή βιβλίο. Δεν το αποκλείω όμως στο μέλλον να γίνει και αυτό.

Ως λάτρεις του θέατρου αλλά και κυρίως των αστυνομικών βιβλίων, έχω την αίσθηση πως η συζήτηση που θα είχαμε θα ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και ατελείωτη. Θα ήθελα όμως να κλείσουμε την συνέντευξή μας με μια σας ευχή!

Επειδή ως γνωστόν η τέχνη έχει θεραπευτικές επιδράσεις και σε ατομικό και σε ομαδικό επίπεδο, εύχομαι να υπάρχει η δυνατότητα κυρίως τα παιδιά να έρχονται απο νωρίς σε επαφή με τις τέχνες που θα τους ανοίξει τους ορίζοντες τους , θα αναπτύξει την δημιουργικότητα τους ,την νοημοσύνη τους, θα μειώσει το άγχος και θα βοηθήσει στον ψυχισμό τους. Είναι η καλύτερη διέξοδος ειδικά σε τόσο δύσκολες και απαιτητικές μέρες που διανύουμε. Οι τέχνες σε διδάσκουν σεβασμό και αγαπη για τους αλλους και σήμερα αυτό είναι που έχουμε αναγκη!