Γράφει η ΑΛΜΑ ΚΟΡΑ
“There is a vitality, a life force, an energy, a quickening that is translated through you into action, and because there is only one of you in all time, this expression is unique. And if you block it, it will never exist through any other medium and will be lost.”
–Martha Graham
Αγαπημένοι μου αναγνώστες, καλώς ορίσατε σε ακόμη μια συνέντευξη. Σήμερα είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη γιατί έχω την χαρά να σας συστήσω έναν πολύ ξεχωριστό άνθρωπο. Το όνομά της είναι Χρύσα Κίντζιου.Την Χρύσα την γνώρισα σε μια περίοδο της ζωής μου που ακόμη έψαχνα για το τι ήθελα να κάνω και που σιγά σιγά υλοποιούσα τους τότε στόχους μου. Μιλάμε για πριν περίπου πέντε με έξι χρόνια. Έτυχε λοιπόν να δουλέψουμε στον ίδιο χώρο, παρ’ όλο όμως που τα γραφεία μας ήταν διαφορετικά και η επαφή μας όχι τόσο συχνή, η ενέργεια της δεν με άφησε ανεπηρέαστη. Έτσι όποτε τύχαινε να συναντηθούμε μιλούσαμε για πολλά και διάφορα θέματα. Δυστυχώς όμως δεν έμεινε αρκετά στην συγκεκριμένη δουλειά και μια μέρα μου είπαν πως είχε φύγει και από τότε δεν την ξαναείδα… Μα όπως λέει και η ίδια όταν δύο άνθρωποι πρέπει να ξανασυναντηθούν θα γίνει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Στην περίπτωση μας λοιπόν η αφορμή ήταν η Τέχνη. Η Χρύσα εξελίχθηκε σε μια πάρα πολύ ταλαντούχα ζωγράφο, με πίνακες που θυμίζουν άλλη εποχή, άλλο σύμπαν ακόμη και έναν διαφορετικό κόσμο σε έναν ξένο για εμάς γαλαξία.
Χωρίς να πω περισσότερα ας ταξιδέψουμε και μαζί στον όμορφο κόσμο της Χρύσας Κίντζιου.
Πως σε κέρδισε η τέχνη της ζωγραφικής;
Υπήρχε πάντα μέσα μου η ανάγκη έκφρασης και δημιουργίας και αυτός είναι ο λόγος που εκτιμώ κάθε μορφή τέχνης. Η ζωγραφική όμως μου προσφέρει την απόλυτη αίσθηση ελευθερίας – τη δυνατότητα δημιουργίας από την ανυπαρξία – τη δυνατότητα δημιουργίας δίχως περιορισμούς.
Από που αντλείς την έμπνευσή σου; Υπάρχει κάποιος φωτογράφος όπου θαυμάζεις και που σε εμπνέει στην δουλειά σου;
Από τη φύση. Αποτελεί την υπέρτατη πηγή έμπνευσης για μένα καθώς η μοναδικότητά της εξυπηρετεί όχι μόνο ως ένας ανεξάντλητος καμβάς για δημιουργική έκφραση αλλά και ως μέσο ανακάλυψης καινοτόμων τρόπων σκέψης. Αγαπώ τη γεωμετρία της. Παρατηρώ τα λουλούδια, τα δέντρα και δημιουργώ σχήματα & όγκους αποδομώντας τα μοτίβα της.
“You come to nature with all your theories, and she knocks them all flat.”
– Pierre-Auguste Renoir
O Josef Koudelka – οι φωτογραφίες του έχουν μια αμεσότητα και μιλούν κατευθείαν στη ψυχή μου.
Το ταλέντο ή η εξάσκηση κάνουν έναν καλλιτέχνη καλό στην δουλειά του;
Πιστεύω πως είναι ο συνδυασμός των δύο. Πάνω από όλα όμως είναι η αγάπη για δημιουργία.
Φαντάσου πως ζεις στον κόσμο του Vincent van Gogh, στην Ολλανδία, σε ένα μέρος όπου η φύση έχει ζωή. Φαντάσου λοιπόν πως συναντάς σε ένα από αυτά τα παλιά, πέτρινα μαγαζιά αυτόν τον σπουδαίο Ζωγράφο. Τι θα ήθελες πολύ να τον ρωτήσεις;
Δεν ξέρω αν θα τον ρωτούσα κάτι… Θα ήθελα να τον παρατηρώ καθώς ζωγραφίζει.
Πιστεύεις πως υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στη φωτογραφία και τη ζωγραφική;
Η σύνδεση είναι προφανής. Αποτελούν μέσα καλλιτεχνικής έκφρασης μέσω της απεικόνισης και μετέρχονται κοινά εργαλεία: τη σύνθεση υποκειμένων, το φως, την προοπτική του θεατή. Αλλά πέρα από αυτό η εκφραστική διεργασία είναι εντελώς διαφορετική. Στη ζωγραφική υπάρχει μια σύνθεση της εικόνας από την ανυπαρξία, ενώ η φωτογραφία εστιάζει στο χρονισμό που το σύνολο των συνθηκών έχει λάβει δεδομένες τιμές.
“Από σήμερα η ζωγραφική πέθανε” είχε πει ο Ιπολίτ-Πωλ Ντελαρός. Πιστεύεις πως επαληθεύτηκε;
Αυτό που πραγματικά συνέβη είναι πως η ζωγραφική απελευθερώθηκε από τα δεσμά του ρεαλισμού για να ξαναβρεί την πρωτόγονη εσωτερική δύναμη της αγνής έκφρασης. Η πηγαία διοχέτευση του συναισθήματος βρήκε νέες ανεξάντλητες φόρμες. Όπως είχε πει ο Picasso «Μου πήρε τέσσερα χρόνια να μάθω να ζωγραφίζω σαν τον Ραφαήλ και μια ολόκληρη ζωή να μάθω να ζωγραφίζω σαν παιδί.»
Έχω διαβάσει πως πολλοί ζωγράφοι χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν την φωτογραφία ως μέσω διευκόλυνσης στην δουλειά τους. Ισχύει;
Η φωτογραφία για μένα αποτελεί μια άλλη μεγάλη αγάπη. Μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης όταν θες να κάνεις κάτι ρεαλιστικό, αλλά δε τη χρησιμοποιώ ως μέσο υποβοήθησης στη δημιουργική διαδικασία.
Οι πίνακές σου έχουν μια πιο αφηρημένη διάθεση. Γιατί επέλεξες αυτόν τον τρόπο έκφρασης;
Αγαπώ τα γεωμετρικά σχήματα και τη φύση, αλλά αυτό που τελικά διοχετεύω στον καμβά ή στην ακουαρέλα είναι συναισθήματα – η πηγή της έκφρασης και της δημιουργίας. Μια τόσο ειλικρινής και απογυμνωτική για τη ψυχή διαδικασία δε εντάσσεται σε νόρμες συμβατικής λογικής. Με άλλα λόγια δεν επιλέγει ο καλλιτέχνης τρόπο έκφρασης, ο τρόπος έκφρασης τον/την «επιλέγει».
Τι θα συμβούλευες τα νέα παιδιά που αγαπούν την τέχνη και που θέλουν να την ακολουθήσουν;
Επειδή μεγαλώνουμε μέσα σε “κουτιά” θα τα συμβούλευα να βγουν έξω από αυτά, στη φύση και να αρχίσουν να δημιουργούν. Να ακούνε την εσωτερική φωνή – που όλοι έχουμε μέσα μας – και να μη σταματούν να παλεύουν για ότι αγαπούν.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Να συνδυάσω ζωγραφική και design. Να δημιουργήσω έργα που να μπορέσουν να φτάσουν στις ψυχές των ανθρώπων και τους φέρουν σε επαφή με τον εσωτερικό τους κόσμο. Αυτή άλλωστε είναι η πεμπτουσία των τεχνών. Η άυλη αυτή δύναμη που μπορεί να μεταμορφώσει την ύλη.
Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος ακόμη ενός μαγικού ταξιδιού. Περπατήσαμε στα σοκάκια μιας τέχνης που υπήρχε από την αρχή της ανθρωπότητας και που κατά κάποιον τρόπο έχει μια ιδιαίτερη δύναμη να μας ηρεμεί, όπως κάθε είδος τέχνης εξάλλου. Αισθάνομαι ιδιαίτερα χαρούμενη και τυχερή θα έλεγα που ανήκω και εγώ μες σε αυτά τα ανήσυχα πνεύματα και τα αερικά, όπως είχε πει κάποια στιγμή μες στην συζήτησή μας και η αγαπημένη Χρύσα. Και ο λόγος είναι απλώς, γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορώ να ταξιδεύω! Αλλά και επειδή μου δίνετε η ευκαιρία να συναντώ τόσο ξεχωριστούς ανθρώπους, γεμάτους με θετική ενέργεια και αγάπη για την ζωή!
Να τους αναζητάτε αυτούς τους ανθρώπους παιδιά, αξίζει!
Ως την επόμενη φορά, καλές Λήψεις!
