Γράφει ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΓΟΥΛΑΣ
In the end, there can be only one. May it be Duncan MacLeod, the Highlander. (μετάφραση – Στο τέλος, θα μείνει μόνο ένας. Μακάρι να είναι ο Ντάνκαν Μακλάουντ, ο Highlander). Αυτή η φράση «στιγμάτισε» πολλούς που μεγάλωσαν στη δεκαετία του ‘90 με την καλή έννοια, και σε πολλούς μεταξύ αυτών και η αρχοντιά μου, δημιούργησε υποσυνείδητα την επιθυμία για ένα ταξίδι σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη του πλανήτη, τα Highlands της Σκωτίας. Αν έχεις την εντύπωση πως σε αυτά τα μέρη θα δεις κάστρα που παραμένουν αναλλοίωτα στον χρόνο, φυσικές λίμνες, βουνά και γκάιντες τότε να μην την έχεις αυτήν την εντύπωση!! Είναι η πραγματικότητα. Και η αλήθεια είναι πως οι εικόνες που θα δεις στην πορεία δεν μπορούν να περιγράψουν την ομορφιά αυτού του μέρους αν
δεν το δεις από κοντά. Τα Highlands έχουν το εξής εντυπωσιακό. Δε σου θυμίζουν κανένα μέρος, π.χ. από την Ελλάδα. Είναι Highlands. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Μία πρόταση ενός αγαπημένου προσώπου για τρεις μέρες οδικώς στα Highlands και ένα όνειρο αρχίζει και παίρνει σάρκα και οστά. Εισιτήρια για Μάντσεστερ μπορείς να βρεις αρκετά φθηνά (γύρω στα 150 ευρώ πήγαινε-έλα), το να νοικιάσεις αυτοκίνητο είναι επίσης πολύ φθηνό παραδόξως, περίπου 20 ευρώ τη μέρα, εντάξει δεν είναι τόσο φθηνά όσο στην Ιταλία (βλέπε πιο παλιό άρθρο) αλλά όχι και τόσο ακριβά όσο στην Ελλάδα. Βαλίτσα, διάθεση για μπόλικη περιπέτεια και φύγαμε.
Βγαίνεις λοιπόν στον Μ1 (τον δρόμο που ενώνει το Ηνωμένο Βασίλειο από την πιο βόρεια πλευρά στην πιο νότια και χωρίς διόδια παρακαλώ!!) και αρχίζεις να ανηφορίζεις. Σε κάποια στιγμή θα δεις τις Σκωτσέζικες σημαίες και την αντίστοιχη ταμπέλα που σε καλωσορίζει στην Σκωτία. Όχι δεν είσαι ακόμα Highlands αλλά έχεις μπει σε άλλο “κράτος”. Στην αρχή δεν θα δεις ιδιαίτερες διαφορές αλλά όσο ανεβαίνεις θα αρχίσεις να παρατηρείς πως γίνεται πιο άγριο το τοπίο. Αφού λοιπόν κάνεις μια στάση στο Εδιμβούργο (μια πόλη που θα αναφερθεί εκτενώς σε
κάποιο επόμενο άρθρο), αρχίζεις και ανηφορίζεις με σκοπό να φτάσεις στο πρώτο κατάλυμα που είναι κοντά στην Loch Αwe (Loch σημαίνει λίμνη, εξού και η Λοχ Νες είναι η λίμνη του Νες. Κάποια πράγματα τελικά ίσως να μην χρειάζονται μετάφραση!!!) και για πρώτη διανυκτέρευση θα σου πρότεινα να μείνεις σε κάποιο Βed and Βreakfast κοντά στη Loch Lomond ή στη Loch Awe και συγκεκριμένα στο Cladich, ένα μικρό γραφικό χωριό. Μια ακόμα συμβουλή είναι να δοκιμάσεις το
λεγόμενο full Scottish πρωινό. Δεν θα σου πω ακριβώς τι περιέχει γιατί μπορεί και να αηδιάσεις, η πραγματικότητα όμως είναι πως είναι ένα πρωινό που σε γεμίζει με ενέργεια για το υπόλοιπο της μέρας. Πριν φτάσεις όμως στο Cladich, κάνε μια στάση στη Loch Lomond, μια πανέμορφη λίμνη που ο Ιούλιος Βερν την αναφέρει συχνά πυκνά στα βιβλία του και είναι τόσο εντυπωσιακή όσο την περιγράφει.
Φεύγοντας από το Cladich, επόμενος προορισμός είναι το Applecross αλλά πριν πας εκεί έχεις δύο φανταστικές στάσεις. Η μία στην Loch Awe για να χαζέψεις το Kilchurn Castle. Η δεύτερη και ίσως πιο εντυπωσιακή είναι το Glen Coe. Ένα μνημείο στην ιστορία της Σκωτίας μιας και εκεί έγινε η σφαγή της φατρίας των MacDonalds (για την ακρίβεια 38 ατόμων) από τους μονάρχες της Αγγλίας το 1692 επειδή δεν δήλωσαν υποταγή στο στέμμα!!! Το τοπίο είναι ηφαιστειογενές και η ομορφιά του απερίγραπτη.
Αφού φύγεις από το Glen Coe, αρχίζεις να οδηγείς προς το Applecross, ένα υπέροχο γραφικό ψαροχώρι. Πολύ πιθανόν να συναντήσεις στη διαδρομή και άγρια ελάφια αλλά έχει και τις εξής ιδιομορφίες. Πρώτον δεν μπορείς να πας όταν έχει πολύ αέρα ή χιονίζει (η ταμπέλα στην αρχή του δρόμου στο λέει ξεκάθαρα!!). Δεύτερον, είναι από τους πιο δύσκολους δρόμους για οδήγηση στη Βρετανία μιας και ενώ έχει μια λωρίδα παρ’ όλα αυτά είναι διπλής κατεύθυνσης. Τι κάνεις άμα
συναντήσεις άλλο αμάξι εκτός από το να τρομάξεις;; Όποιο από τα δύο αυτοκίνητα είναι πιο κοντά σε passing place, μπαίνει μέσα και αφήνει το άλλο να φύγει. Τώρα αν είναι να μπεις σε ένα τέτοιο και από κάτω είναι γκρεμός εύχομαι να μην έχεις υψοφοβία!!. Το χωριό όμως είναι πολύ γραφικό και ήσυχο και θα σε αποζημιώσει και με το παραπάνω. Για να συνέλθεις από αυτήν την εμπειρία δοκίμασε τις ντόπιες λιχουδιές (κυρίως θαλασσινά. Να προτιμήσεις στρείδια) και πιες και το παραδοσιακό ποτό των Σκωτσέζων, το ουίσκι, χωρίς έψιλον (whisky, κι όχι whiskey). Είσαι στην πατρίδα του εξάλλου.
Φεύγοντας από εκεί πριν πάρεις το δρόμο της επιστροφής για την τελευταία διανυκτέρευση, αυτή τη φορά στο Εδιμβούργο, θα σου πρότεινα δύο στάσεις. Η μία στο Beinn Eighe, ένα εντυπωσιακό βουνό της Σκωτίας, στο οποίο ευδοκιμεί ακόμα και σήμερα μια συστάδα του αρχαίου Καληδόνιου δάσους που κάποτε σκέπαζε όλη τη Σκωτία. Αξίζει έναν περίπατο το λιγότερο. Υπάρχουν δύο μονοπάτια, το σύντομο που είναι μόλις τέσσερα χιλιόμετρα κυκλική διαδρομή και το μεγάλο με τα οχτώ χιλιόμετρα, που συνδυάζει τα αιωνόβια δέντρα του δάσους με την καταπληκτική θέα προς τη Loch Maree, μια πανέμορφη λίμνη στους
πρόποδες του βουνού. Είναι ενδιαφέρον ότι ενώ κάποια από τα δέντρα του δάσους μπορεί να δείχνουν νεκρά, στην ουσία ξαναβγάζουν βλαστούς μετά από πολλά χρόνια (γύρω στα 80) με αποτέλεσμα ένα δέντρο που μπορεί να το δεις ξερό να είναι μια χαρά και να έχει ηλικία 200 και ετών. Η δεύτερη στάση που θα σου πρότεινα είναι στα Clava Cairns για να δεις τάφους που χρονολογούνται από το 4000 π.Χ.!!.
Η καλύτερη περίοδος κατά τη γνώμη μου για να επισκεφθείς τα Highlands είναι είτε το φθινόπωρο μιας και το κρύο δεν είναι ακόμα τσουχτερό και τα χρώματα που θα δεις στα βουνά θα σε αφήσουν άναυδο (τέλη Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη είναι μια πολύ καλή περίοδος), είτε την άνοιξη για τους ίδιους ακριβώς λόγους αλλά από την ανάποδη όσον αφορά στα χρώματα. Στην πρώτη περίπτωση θα δεις αυτό το καφέ το μελαγχολικό, στη δεύτερη το τέρμα πράσινο. Αν πας Νοέμβρη φρόντισε επίσης να μην χάσεις το Bonfire Night (Remember, remember the 5th of November) και αν είσαι στην πατρίδα του Guy Fawkes στο Γιορκ, μία μπύρα στο σπίτι του που είναι πλέον pub επιβάλλεται!!
Τέλος, να θυμάσαι ότι αν δε δεις αυτές τις υπέροχες μαλλιαρές αγελάδες που υπάρχουν μόνο στα Highlands, απλώς δεν είσαι ακόμα στα Highlands. Επίσης οι ταμπέλες στον δρόμο έχουν δύο ονομασίες, μια αγγλική και μία Κέλτικη!!!
Είναι ένα ταξίδι που άμα το πραγματοποιήσεις θα σου μείνει ανεξίτηλο για όλη σου τη ζωή. Όσες πιο πολλές μέρες μπορείς να μείνεις μείνε, οι τρεις που έμεινα εγώ ήταν απελπιστικά λίγες, αλλά σίγουρα από το τίποτα καλύτερα που το είδα κι έτσι. Να θυμάσαι πως τα ταξίδια και η φύση μεγαλώνουν την ζωή..
