Γράφει ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΝΕΛΚΟΣ
Με αφορμή την κουβέντα με φιλικό πρόσωπο , ας επισημάνουμε κάποιες συνήθειες που άθελά μας ακολουθούμε όταν φωτογραφίζουμε και στην διάρκεια των χρόνων μένουμε σ’ αυτές , χωρίς καν να σκεφτόμαστε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό .
Σπάνια έως καθόλου , βγάζουμε φωτογραφίες κρατώντας την μηχανή , χωρίς να κοιτάζουμε ” μέσα ” από αυτήν . Δεν βγαίνουμε εύκολα από την μηχανιστική , όπου θα φέρουμε την μηχανή στο πρόσωπο , δεν τραβάμε ας πούμε από το ύψος της μέσης , μία πολύ καλή θέση για να μην γινόμαστε αντιληπτοί , όταν χρειάζεται .

Όλοι πρέπει να συνηθίσουν να τραβάνε και με τα δύο μάτια ανοιχτά και όχι μόνον με το ένα , το οποίο είναι απασχολημένο να βλέπει μέσα από το viewfinder . Ο λόγος είναι η αφοσίωση που έχει συνήθως ο φωτογράφος στο κάδρο , κάτι που τον κάνει να μην έχει και πολύ επαφή με το γύρω περιβάλλον . Εύκολα λοιπόν , μπορεί να γίνει στόχος για διάφορους . Αντίθετα αν προσέξει , θα δεί πως η οθόνη στην πλάτη , προσφέρει έναν βαθμό αντανάκλασης του χώρου πίσω του . Με λίγη εξάσκηση μπορεί να βλέπει και πίσω , κυριολεκτικά . Μ’ αυτό τον τρόπο έχει καλύτερη επαφή με τον χώρο γύρω του .
Ένας φακός ζουμ , είναι χρήσιμο εργαλείο . Σε διάφορες εκδοχές , προσφέρει διάφορα εστιακά μήκη , ώστε κάποιος να πάρει μία εικόνα με μεγάλη γωνία , ακόμη να κοντύνει την απόσταση από διάφορα αντικείμενα , ενώ συνήθως αυτή η ευκολία κάνει τον κόσμο να ξεχνάει να περπατάει . Να ψάχνει τον χώρο γύρω του .
Σκεφθείτε τα παραπάνω και καλές λήψεις .