Ξεφυλλίζοντας ένα Κυριακάτικο απόγευμα το βιβλίο ”Φωτίζοντας τη διαδρομή μου” μου έδωσε την αφορμή να ζητήσω απ΄τον καλό μου φίλο σπουδαίο εικαστικό και σκηνογράφο Θεοδόση Δαυλό να μοιραστεί τις σκέψεις του μαζί σας. Πάμε λοιπόν..
Μπαίνοντας στην προσωπική σου σελίδα το πρώτο που συναντάμε είναι η φράση: ”50 χρόνια δημιουργίας”. Πως ξεκίνησε λοιπόν η πρώτη μέρα δημιουργίας και με ποια αφορμή;
Θα έλεγα ότι η φράση «50 χρόνια δημιουργίας» δεν περιέχει ούτε το σύνολο της δουλειάς μου, ούτε το σύνολο της έμπνευσής μου. Ξεκίνησα επαγγελματικά το 1970, αλλά η έμπνευση με συναντούσε και νωρίτερα, όταν ήμουν φοιτητής ή ακόμα κι όταν ήμουν παιδί. Δεν υπερβάλω, οι ονειροφαντασίες μου, με συντρόφευαν, από τότε που ένοιωσα τον κόσμο. Πάντα κάτι σκάρωνα στο μυαλό μου σε σχέση με χρώματα και σχήματα! Αυτό άλλωστε με ακολουθεί πάντοτε, μέχρι τα 75 μου και είμαι ευτυχής, που το κεφάλι μου γεμίζει ομορφιά!!
Έχεις σπουδάσει στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο – Σχολή Δοξιάδη και αμέσως μετά στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ρώμης. Είσαι ηθοποιός, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, ζωγράφος και ασχολείσαι και με τη γλυπτική. Θα έλεγες πως έχεις πετύχει τους στόχους σου;
Ο μεγάλος στόχος, που είναι να γίνεσαι καλύτερος και να έχεις όραμα, ανοίγει τους ορίζοντες της τέχνης στο άπειρο… Πως μπορεί κανείς να φτάσει το άπειρο; Οι ανησυχίες δε σταματούν να τροφοδοτούν την έμπνευση. Όταν ολοκληρώνεται μια ενότητα ονείρων, αμέσως ξεκινάει η καινούρια… Ο κύκλος της τέχνης δεν σταματάει ποτέ, γιατί τροφοδοτείται από την έμπνευση και τη φαντασία.
Πόσο πιστεύεις έχει αλλάξει η έννοια της τέχνης από χθες στο σήμερα;
Η αλληλουχία της τέχνης είναι σε συνεχή εξέλιξη. Η κάθε γενιά κι ο κάθε καλλιτέχνης βάζει το λιθαράκι του στη ροή των ιδεών της τέχνης. Έτσι η ζωή ξεδιπλώνεται και συνεχίζει να προσφέρει στον πολιτισμό.
”Φωτίζοντας τη διαδρομή μου”, ένα ταξίδι στο χρόνο. Τι σε οδήγησε να γράψεις αυτό το όμορφο βιβλίο;
Καταρχήν θέλω να δηλώσω ότι δεν είμαι συγγραφέας. Βάζω στη σειρά σωστά τις λέξεις, γιατί η εκπαίδευση στη γενιά μου ήταν ολοκληρωμένη. Το βιβλίο αποφάσισα να το γράψω, όταν αναλογίστηκα, ότι όλη μου η δουλειά και τα όνειρά μου θα έσβηναν με την αποχώρησή μου. Ήταν βέβαια και το ενημερωμένο μεγάλο αρχείο που είχα. Πιστεύω ότι οι μεγαλύτεροι πρέπει να κληροδοτούν τις γνώσεις τους, ώστε οι επόμενοι να δίνουν τη συνέχεια… Δεν πιστεύω, ότι αυτά που έκανα είναι σπουδαία, απλά εμπεριέχουν γνώσεις και ιδέες. Εύχομαι να φανούν χρήσιμες στους νεότερους.
Μελετώντας τις δουλειές σου, την προσοχή μου τράβηξε μια ζωγραφιά που προοριζόταν για μια τηλεοπτική εκπομπή το 1991, με τίτλο ”Θα προλάβουμε;”. Παρατηρώντας την εικόνα αυτή συναντάω όλο και περισσότερο το χάος που υπάρχει χρόνια τώρα στις ζωές μας. Άραγε μπορεί η τέχνη να μας διδάξει;
Είναι σχήμα λόγου ο τίτλος «Θα προλάβουμε;». Οι λέξεις και οι φράσεις, ο λόγος γενικά είναι πραγματικά φτωχός. Δεν είναι δυνατόν να εκφραστούν η φαντασία και η έμπνευση με λόγια. Η τέχνη που μιλάει χωρίς γλωσσικά σύνορα, μπορεί πάντοτε να ενώνει και να διδάσκει στο διηνεκές.
Αγαπημένος ζωγράφος και γιατί;
Μέσα στη διαδρομή της η τέχνη, είχε τους καλλιτέχνες που την συντρόφευαν, από τα σπήλαια μέχρι το αύριο. Ο κάθε ένας εργάτης της τέχνης έβαζε την ιδέα και την σκέψη του, ανάλογα με το κοινωνικοπολιτικό και όχι μόνο γίγνεσθαι της εποχής του. Μέσα από το δαιδαλώδες παζλ δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω ιδιαίτερα κάποιον. Όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες έβαλαν τη συμμετοχή τους στο οικοδόμημα της τέχνης… Θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω τον έναν, που εμένα θα μου άρεσε.
Τι συμβουλή θα έδινες στα νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν το δρόμο της τέχνης;
Μη σταματήσετε ποτέ να ονειρεύεστε και να συνθέτετε χρώματα, σχήματα και φως, μέσα από τις πτυχές του μυαλού σας. Ακολουθείστε την ιδέα της τέχνης με εντιμότητα και αυτογνωσία. Να αισθάνεστε την κληρονομιά και να βλέπετε το μέλλον χωρίς παρωπίδες.
Τέλος ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Κάθε πρωί που ξυπνάω έχω μέσα στο κεφάλι μου τόσες ιδέες! Προσπαθώ να τις μεθοδεύσω για να συνεχίσω τον δρόμο, που θα μου δώσει νέες δημιουργίες…
Το 2018 παρουσίασε την εικαστική αυτοβιογραφία του με τίτλο ”Φωτίζοντας τη διαδρομή μου” απ΄τις Εκδόσεις Παρισιάνου.
«Αποφάσισα ν’ αφήσω τις σκέψεις και τα έργα μου σαν ένα είδος πληροφόρησης γύρω από την Τέχνη – και μάλιστα σε “εύχρηστη εκδοχή”.
Με πλήρη επίγνωση αλλά και απόλυτη ειλικρίνεια, φωτίζω τη διαδρομή μου. Μέσα από τα γραφόμενα προσπάθησα να σκιαγραφήσω το περιβάλλον μου και να αγγίξω τις κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις που έζησα μέσα από την τέχνη μου.
Ίσως το υπερβολικό μου παράδειγμα να κινητοποιήσει τους νέους… Πάντως είναι σίγουρο ότι διαβάζοντας και παρατηρώντας τις σελίδες αυτού του βιβλίου διασκεδάζεις με την “τρέλα” μου…»
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο “Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο – Σχολή Δοξιάδη” και τις συνέχισε αμέσως μετά στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ρώμης (Accademia di Belle Arti di Roma) απ’ όπου και αποφοίτησε αριστούχος παίρνοντας βραβείο από το Ιταλικό κράτος.
Παράλληλα, παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στο Πειραματικό Κέντρο Κινηματογραφίας της Cinecita (Centro Sperimentale di Cinematografia) και στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης (Universita Catolica Pro Deo), όπου συμπλήρωσε κύκλο μαθημάτων σκηνοθεσίας. Στην Ιταλία δάσκαλοι του ήταν ο Pepino Picollo, ο V. Vergoz και ο Virgilio Guzzi. Στην Ελλάδα οι δάσκαλοι του ήταν ο Σπύρος Βασιλείου, ο Γιάννης Μόραλης, ο Δημήτρης Μυταράς, ο Ορέστης Κανέλλης, ο Παναγιώτης Γράβαλος και άλλοι.
Από το 1970 αρχίζει η προσφορά του στο χώρο του θεάματος.
Στο θέατρο ανεβάζει, ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος, πάνω από 100 θεατρικά έργα.
Στην τηλεόραση, Κρατική και Ιδιωτική, φιλοτεχνεί σκηνικά και κουστούμια, ενώ από το 1991-1995 αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΑΝΤ1.
Στον κινηματογράφο, ως καλλιτεχνικός διευθυντής, ασχολείται τόσο με διεθνείς συνεργασίες , με την Columbia και την Paramount, όσο και με την εγχώρια παραγωγή, ενώ ταυτόχρονα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης, Σχέδιο, Σκηνογραφία και Ενδυματολογία.
Η ζωγραφική αποτελεί καθοριστικό μέσον έκφρασης για τον Θεοδόση Δαυλό τα τελευταία 35 χρόνια παράλληλα με την σπουδαία επαγγελματική του καριέρα. Ο καταξιωμένος εικαστικός δημιουργός μετά την πρώτη του ατομική έκθεση με τίτλο “ΔΙΑΔΡΟΜΗ” υπο την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων, προχώρησε στη “ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΙΙ” στην Down Town Art Gallery στο Κολωνάκι, έχοντας στη συνέχεια ετήσιες προσωπικές παρουσιάσεις επί τρία συναπτά έτη στην Πινακοθήκη της Μυκόνου αλλά και η μεγάλη ατομική έκθεση στο Ηράκλειο της Κρήτης με τίτλο “ΘΑΛΑΣΣΕΣ” στο πλαίσιο του εικαστικού θεσμού SUMMER TIME.
Ακολουθούν οι εκθέσεις με τίτλο “Οι φίλοι μου” και “ANTHI” στην ZEUS – Art Space Μυκόνου, αλλά και εκθέσεις σε κεντρική γκαλερί της Αθήνας.
Το 2012 παρουσίασε την νέα φωτεινή ανάγλυφη δουλειά του στην ZEUS – Art Space Μυκόνου με τίτλο «Free Wheel» και θέμα τους “Δικυκλιστές”.
Παράλληλα με τις ατομικές εκθέσεις , ο καλλιτέχνης έχει έντονη παρουσία σε πολλές ομαδικές διοργανώσεις από σπουδαίους μορφωτικούς και πολιτιστικούς φορείς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα του καλλιτέχνη κοσμούν ιδιωτικές συλλογές, ιδρύματα και δημόσιους χώρους διεθνώς.
Διακεκριμένοι δημοσιογράφοι, τεχνοκριτικοί και ιστορικοί τέχνης έχουν αναφερθεί με ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια για την προσωπικότητα και το έργο του καλλιτέχνη μέσα από τις σελίδες που υπογράφουν σε έγκριτες εφημερίδες, τα άρθρα τους στο διαδίκτυο και τις τηλεοπτικές εκπομπές τους.
Συνέντευξη: Αλέξης Μάρας
Επιμέλεια: Άλμα Κόρα
Διαβάστε επίσης:
Συνέντευξη με την ηθοποιό Ανδρομάχη Δαυλού
Robert Frank (1924-2019) – Ένας Ελβετός φωτογράφος και σκηνοθέτης
Henri Cartier-Bresson – Ο εμβληματικός φωτογράφος
