Συνέντευξη με τον Θανάση Καρατζά

Γράφει η ΑΛΜΑ ΚΟΡΑ

Καθώς διάβαζα στο διαδίκτυο άρθρα και διάφορες ιστορίες φωτογράφων, προσπαθώντας να μάθω ακόμη περισσότερα για αυτήν την τέχνη που όσο περνά ο καιρός αγαπώ όλο και περισσότερο, έπεσα πάνω σε μια ιστοσελίδα που μου τράβηξε περισσότερο την προσοχή. Ήταν το Athens Voice που πιστεύω οι περισσότεροι το γνωρίζετε. Σε αυτή την ιστοσελίδα λοιπόν εκτός από ειδήσεις, αθλητικά, συνταγές κ.α. υπάρχει μια στήλη η οποία αφορά τον πολιτισμό – τέχνη. Διάβασα άρθρα από αρθρογράφους από τους οποίους άντλησα έμπνευση ώστε να συνεχίσω να σας γράφω, είδα φωτογραφίες που με ενθουσίασαν και  που με έκαναν να θελήσω να μάθω την ιστορία που έκρυβαν. Χωρίς να καθυστερήσω άλλο λοιπόν, σήμερα έχω ειλικρινά την τιμή να σας συστήσω έναν φωτογράφο που οι φωτογραφίες του σε ταξιδεύουν και τα άρθρα του είναι σα να διαβάζεις μικρές ιστορίες από ένα αγαπημένο βιβλίο. Το όνομα του είναι Θανάσης Καρατζάς και παρακάτω θα δούμε πως η τέχνη μπορεί να αλλάξει την ζωή ενός ανθρώπου. 

 

Black_Φωτογράφος Θανάσης Καρατζάς

Ποια είναι η ιστορία πίσω από την απόφασή σας να ασχοληθείτε με την φωτογραφία; 

Τυχαία εντελώς. Πάνε σχεδόν δέκα χρόνια. Η ιδέα του να δουλεύω πολλές ώρες σε ένα γραφείο, με πρωινό ωράριο, ελάχιστες μέρες διακοπών, χωρίς καμία δημιουργικότητα, συναναστρεφόμενος με άτομα που δεν επιθυμούσα, είχε μόλις πάρει τέλος. Πήρα βαθιά ανάσα, την αποζημίωση και άφησα την δουλειά μου. Από την επόμενη ημέρα κιόλας και για τα επόμενα χρόνια, επέστρεφα σπίτι πολύ αργά ή όταν πια ξημέρωνε. Γύριζα κάθε βράδυ όλη την Αθήνα. Κάθε γνωστό ή άγνωστο μέρος, μπαρ, κλαμπ, στέκια, πλατείες, σπίτια, υπόγες, λούμπεν μέρη, τα πάντα, όπου με έβγαζε η νύχτα. Με φίλους ή παρέες που γνώριζα το ίδιο βράδυ. Για κάποιους όνειρο είναι ο γύρος του κόσμου. Για εμένα ήταν αυτό, η καθημερινή περιπλάνηση στην αθηναϊκή νύχτα. Για όσο θα μου κράταγε το ενδιαφέρον. Ενέδωσα στα πάντα, σχεδόν. Με την φωτογραφική μηχανή συνεχώς μαζί μου. Κάθε επόμενη μέρα, έστελνα σε όσους περάσαμε μαζί το προηγούμενο βράδυ φωτογραφίες. Ξαφνικά, όλοι τις αναζητούσαν. Μέσα σε αυτή την τρέλα, αυτό το κρεσέντο, κρατούσα από κάθε βράδυ, μια-δυο φωτογραφίες καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος, που συχνά δεν παρέδιδα. Τις παρουσίαζα στα μαθήματα φωτογραφίας που πρόσφατα είχα ξεκινήσει με ενθουσιασμό. Σύντομα, έδειξαν ενδιαφέρον και τα περιοδικά, που μετά μου ζητούσαν πορτρέτα και ρεπορτάζ. Μια μέρα απλώς συνειδητοποίησα ότι η δουλειά μου ήταν πλέον φωτογράφος.   

Υπάρχει κάποιος φωτογράφος που θαυμάζετε και σας εμπνέει; 

Πάρα πολλοί. Κλασικοί σίγουρα, αλλά και σύγχρονοι. Με εμπνέουν ακόμη, φωτογραφίες φίλων και γνωστών μου στα social media. Όμως, επιρροές έχω κυρίως από τη μουσική, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, την γλυπτική. Τα τελευταία μου κολλήματα είναι o Ernst Haas, o Mozart και ο Peter Greenaway.   

Sun _Φωτογράφος Θανάσης Καρατζάς

Καθώς μελετούσα τις δουλειές που έχετε κάνει παλαιότερα ως αρθρογράφος, έπεσα πάνω σε ένα άρθρο σας που δημοσιεύτηκε στις 19.03.2017 και που μόνος του ο τίτλος σε ωθεί ώστε να το διαβάσεις: “Ταξίδι στο Άμστερνταμ”! Η φωτογραφία που μου τράβηξε περισσότερο λοιπόν την προσοχή είναι η τελευταία. Μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια όχι και τόσο ήρεμη θάλασσα και με μια βάρκα γεμάτη ανθρώπους. Θα ήθελα να μας πείτε την ιστορία αυτής της φωτογραφίας. Γιατί ασπρόμαυρη; Πως αποφασίσατε το τελικό σας κάδρο και γιατί; Και στην τελική τι σας τράβηξε σε αυτήν την εικόνα;  

Η τότε φίλη μου είχε γενέθλια. «Πάμε να γιορτάσουμε με ένα ταξίδι για να μας μείνει?». Πήγαμε Ρώμη, Γάνδη και Άμστερνταμ. Σε μια βόλτα στα κανάλια είδαμε αυτή τη βάρκα γεμάτη μέχρι επάνω από κόσμο. Κάποιος έκανε πάρτι. Σαν σκηνή από ταινία ήταν. Τους φώναξα «This girl is turning 20, today» σήκωσαν τα ποτά τους και της ευχήθηκαν όλοι εν χορώ. Η φωτογραφία που βγήκε με σκοπό αναμνηστικής μου άρεσε γενικότερα. Και περισσότερο σε ασπρόμαυρο.    

Amsterdam_Φωτογράφος Θανάσης Καρατζάς

Θα έλεγα πως τις περισσότερες φωτογραφίες σας τις χαρακτηρίζει  μια μινιμαλιστική διάθεση. Υπήρξε από την αρχή αυτό το χαρακτηριστικό; 

Less is more. Έχω συγκρατήσει αυτή την φράση από τότε που την διάβασα. 

Sun _Φωτογράφος Θανάσης Καρατζάς

Εάν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα σε street photography και πορτρέτο ποια θα ήταν η επιλογή σας και γιατί; 

Καλή ερώτηση. Να πω αρχικά ότι με ενδιαφέρουν όλα τα είδη φωτογραφίας, αν και δεν τα διαχωρίζω προσωπικά. Πιστεύω όμως πως αν θέλεις να πεις κάτι (για εμένα αυτό είναι ζητούμενο στην τέχνη) μέσω της φωτογραφίας, η φωτογραφία δρόμου θα σε μπερδέψει πολύ αν την χειριστείς ως λεξιλόγιο. Οι περισσότερες δουλειές που έχω δει, ακόμη και φωτογράφων με χρόνια στον χώρο και δημοφιλείς, είναι εντυπωσιακές και ποιοτικές μεμονωμένα, αλλά συγκεχυμένες και ασαφείς στο σύνολο. Δύσκολα θα έχουν ύφος. Με σπάνιες τις περιπτώσεις που τα καταφέρνουν. Το πορτρέτο θα το επιλέξω ως γλώσσα. Ο πλήρης έλεγχος που παρέχει, δίνει ευκαιρία για έκφραση με μεγάλη ακρίβεια. 

Πιστεύετε πως η φωτογραφία ως επάγγελμα έχει μέλλον; 

Ολοένα και περισσότερο. Διανύουμε την εποχή την εικόνας άλλωστε. 

Athens A.M. _Φωτογράφος Θανάσης Καρατζάς

Όλη η σημερινή κατάσταση την οποία όλοι βιώνουμε σας έχει επηρεάσει θετικά ή αρνητικά στην δουλειά σας ως φωτογράφος; 

Τη μέρα που ξέσπασε η πανδημία και έκλεισαν τα πάντα, σταμάτησα να μπορώ να φωτογραφίζω με τον τρόπο που ήξερα. Αυτή η παύση με βοήθησε πολύ να συμμαζέψω το εκτενές αρχείο μου, να κάνω editing με άνεση και χρόνο καθώς και να προχωρήσω σε κάτι νέο.   

Στην προσωπική σας σελίδα η πρώτη φωτογραφία που βλέπουν οι επισκέπτες σας είναι ξανά μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, στη φύση με μια λωρίδα ανθρώπων που προχωρούν σχετικά ο ένας κοντά στον άλλον. Ποια είναι η ιστορία που θα θέλατε να μεταδώσετε μέσω αυτής της φωτογραφίας;  

Ότι κάποιες φωτογραφίες ανοίγουν νέους «δρόμους». Ένα πλήθος περπατούσε μέσα στο σκοτάδι. Τράβηξα επανειλημμένα την φωτογραφία αλλά έβγαινε κουνημένη. Άνοιξα το φλας της μηχανής για πρώτη φορά. Με ένα μόλις κλικ βγήκε αυτή η φωτογραφία. Το αποτέλεσμα με έβαλε σε σκέψεις. Για πολύ καιρό το φλας θα ήταν η βασική μου τεχνική. Από αυτή την φωτογραφία και μετά κατάλαβα τι ήθελα να κάνω. Εκ των υστέρων μου θύμιζε το πλήθος που παρελαύνει στη τελευταία σκηνή του «8 ½» του Φελλίνι.    

Athens A.M. _Φωτογράφος Θανάσης Καρατζάς

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον; 

Θα ήθελα να ασχοληθώ και με άλλα είδη τεχνών όπως τη συγγραφή που τελευταία με απασχολεί όλο και περισσότερο.

Black _Φωτογράφος Θανάσης Καρατζάς

Τι συμβουλή θα δίνατε στα παιδιά που ξεκινούν τώρα το όμορφο αυτό ταξίδι της φωτογραφίας; 

Να αναζητούν κατάλληλους δασκάλους, να πειραματίζονται, να μην πολυακολουθούν τη μόδα αλλά αυτό που θέλουν πραγματικά, να ασχολούνται με όλα τα είδη τέχνης και φυσικά να αντλούν ευχαρίστηση από αυτό που κάνουν.     

Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος ακόμη ενός άρθρου. Γνωρίσαμε ακόμη έναν σπουδαίο φωτογράφο και έναν άνθρωπο της τέχνης. Είμαι πολύ ευγνώμων που κάνοντας κάτι που με ευχαριστεί και που γεμίζει την μέρα μου με θετική ενέργεια έχει ως αποτέλεσμα να γνωρίζω σπουδαίους ανθρώπους.
Γι’ αυτό σήμερα ας επιλέξουμε να ασχοληθούμε με ότι αγαπάμε, ας επιλέξουμε να κατανοήσουμε λίγο παραπάνω την τέχνη και να δούμε τι μπορεί να μας προσφέρει αυτή στην ζωή μας, ας επιλέξουμε να ήμαστε αυτοί οι “τρελοί” άνθρωποι που ξέρουν να ονειρεύονται και που δεν το βάζουν ποτέ κάτω, ας επιλέξουμε να αφήσουμε λίγο ελεύθερο το παιδί που κρύβουμε μέσα μας τόσο καιρό, ας επιλέξουμε την όμορφη πλευρά της ζωής.
Ως την επόμενη φορά λοιπόν, καλές Λήψεις! 

Θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι όλα τα νέα από τον χώρο της τέχνης; 
Κάντε like στη σελίδα του theobscura.gr στο Facebook
Ακολούθηστε το theobscura.gr στο Twitter
Ακολούθηστε το theobscura.gr στο Instagram

Κοινοποιήση:

Σχόλια

{{ reviewsTotal }}{{ options.labels.singularReviewCountLabel }}
{{ reviewsTotal }}{{ options.labels.pluralReviewCountLabel }}
{{ options.labels.newReviewButton }}
{{ userData.canReview.message }}

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ