Γράφει η ΑΛΜΑ ΚΟΡΑ
“We travel for romance, we travel for architecture, and we travel to be lost.”
-Ray Bradbury
Αγαπημένοι μου αναγνώστες, σήμερα έχω την τιμή να σας συστήσω έναν άνθρωπο όπου αποδεικνύει πως όταν κάνεις κάτι με πάθος, το αποτέλεσμά του δεν μπορεί πάρα να είναι κάτι όμορφο και μαγικό. Θα γνωρίσουμε μια φωτογράφο όπου η δουλειά της δεν μπορεί να σε αφήσει ανεπηρέαστο και όσοι αγαπούν την αρχιτεκτονική φωτογραφία και το food photography θα συναντήσουν την έμπνευση στις εικόνες της. Μιλάμε για την κυρία Αναστασία Αδαμάκη η οποία μετακόμισε στην Αθήνα όταν ήταν μόλις 19 χρονών ώστε να σπουδάσει την τέχνη της φωτογραφίας. Η επαγγελματική της καριέρα ξεκίνησε το 2002 ως βοηθός πρώτα και ύστερα ως ελεύθερη επαγγελματίας. Επίσης εκτός από τις συνεργασίες της με διαφημιστικές εταιρείες, ξενοδοχεία και θέρετρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει συνεργαστεί με περιοδικά όπως το Maison Figaro, Vogue Casa, Casa Viva, Madame Figaro, Cosmopolitan, Idees & Lysis Gia To Spiti, VimaDonna, Vimagazino, Vimagourmet, F.A.Q., L’Officiel, Food and Wine, Vita Zeist. Ας μην σας καθυστερώ όμως άλλο και ας γνωρίσουμε μαζί την εξαιρετική φωτογράφο Αναστασία Αδαμάκη.

Πως ξεκίνησε αυτό το όμορφο ταξίδι στον χώρο της φωτογραφίας; Ποια ήταν η αφορμή;
Αυτό το όμορφο ταξίδι στον χώρο της φωτογραφίας ξεκίνησε για μένα περίπου στην εφηβεία μου όταν αποφάσισα πως ήθελα να γίνω φωτογράφος. Αγαπούσα τις εικόνες , τα βιβλία με εικόνες , τα περιοδικά μόδας και ενώ τις χάζευα ατελείωτες ώρες φανταζόμουν ιστορίες και ήθελα και εγώ να δημιουργώ εικόνες.


Τι σημαίνει “Τέχνη” για εσάς;
Τα πάντα γύρω μας μπορούν να θεωρηθούν τέχνη, αρκεί κανείς να τα δει από άλλη οπτική γωνία. Τέχνη για μένα είναι η δημιουργική έκφραση που μέσα από κάποιο έργο εκφράζονται και αποτυπώνονται συναισθήματα και ιδέες. Είναι η έκφραση της ψυχής.

Υπάρχει κάποιος φωτογράφος που θαυμάζετε και αντλείτε την έμπνευσή σας;
Υπάρχουν και υπήρξαν πολλοί υπέροχοι φωτογράφοι που απλά μου αρέσει να θαυμάζω το έργο τους και να εμπνέομαι από οτιδήποτε μου κάνει εντύπωση , οπότε δεν μένω σε ένα όνομα αλλά στην εικόνα.


Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα είδος φωτογραφίας, ποιο θα ήταν;
Ασχολούμαι με την αρχιτεκτονική φωτογραφία και το φαγητό οπότε επιλέγω και τα δύο , ίσως λίγο παραπάνω την αρχιτεκτονική μιας και με εντυπωσιάζουν περισσότερο τα κτίρια.

Υπάρχει κάποια στιγμή της φωτογραφικής σας πορείας μέχρι στιγμής, για την οποία αισθάνεστε περήφανη;
Αισθάνομαι γενικά περήφανη που κάνω κάτι που αγαπώ ως επάγγελμα και αυτό μου είναι αρκετό γιατί με γεμίζει χαρά και πάθος σε ότι κάνω.

Θεωρείτε απαραίτητη την επεξεργασία μιας φωτογραφίας έπειτα από κάθε λήψη;
Μια εικόνα μιλάει γενικά από μόνη της οπότε και χωρίς επεξεργασία περνάει το νόημα. Είναι απαραίτητη όμως , σε συγκεκριμένες περιπτώσεις , όπως για παράδειγμα να διορθώσεις κάποιες ατέλειες.
Εξαρτάται πάντα από τον σκοπό της λήψης.

Όλη η σημερινή κατάσταση την οποία όλοι βιώνουμε σας έχει επηρεάσει θετικά ή αρνητικά στην δουλειά σας;
Η σημερινή κατάσταση η οποία βιώνουμε όλοι δυστυχώς έχει επηρεάσει αρνητικά την δουλειά μου , γιατί η φωτογραφία που κάνω και αφορά στην διαφήμιση δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης αλλά ας πούμε πολυτέλεια .
Εύχομαι να είναι περαστικό.

Τι συμβουλή θα δίνατε στα παιδιά που ξεκινούν τώρα το μαγικό αυτό ταξίδι της φωτογραφίας;
Η συμβουλή μου στα παιδιά που ξεκινούν τώρα το μαγικό ταξίδι της φωτογραφίας είναι να αγαπάνε αυτό που κάνουν και να το κάνουν με πάθος και όρεξη.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Τα σχέδιά μου για το μέλλον? …. Να γίνομαι πάντα καλύτερη φωτογράφος να εξελίσσω την δουλειά μου και να συμβαδίζω με την εποχή που ζω.

Φτάσαμε στο τέλος ακόμη μιας συνέντευξης. Γνωρίζοντας την κυρία Αδαμάκη, η οποία και ασχολείται με το είδος φωτογραφίας που αγαπώ, κατάφερα να εισπράξω μέσα από τις φωτογραφίες της ακόμη περισσότερη γνώση και για αυτό την ευχαριστώ που μας έδωσε την ευκαιρία να την γνωρίσουμε. Όπως επίσης θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για κάποιους καθηγητές που δεν με ξεχνούν και μέχρι και σήμερα με καθοδηγούν με τις πολύτιμες συμβουλές τους. Δεν χρειάζεται να αναφερθούν ονόματα οι ίδιοι ξέρουν ποιοι είναι και απλά θα ήθελα να σας δώσω μια μικρή συμβουλή. Ανθρώπους που σας δείχνουν τον σωστό δρόμο και επιμένουν λέγοντας σας πως να δημιουργήσετε και να δουλέψετε σε αυτή την διαδρομή, να τους αγαπάτε και να τους σέβεστε λίγο παραπάνω, γιατί αυτοί είναι οι δάσκαλοι που αξίζουν την προσοχή και την αγάπη σας.
The whole purpose of education is to turn mirrors into windows.
– Sydney J. Harris
Ως την επόμενη φορά, καλές Λήψεις!