Τον Φεβρουάριο του 1800 στην περιοχή του Ντορσέτ του Ηνωμένου Βασιλείου γεννήθηκε ένας επιστήμονας και εφευρέτης καθώς επίσης για πολλούς ο πατέρας της φωτογραφίας το όνομα του Ουίλιαμ – Χένρι Φοξ Τάλμποτ. Ο Τάλμποτ ήταν το μόνο παιδί του Ουίλιαμ Ντάβενπορτ Τάλμποτ, ο οποίος μεγάλωσε τον γιο του στο Rottingdean του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Τάλμποτ εκπαιδεύτηκε στο, στο Harrow School και στο Trinity College του Κέιμπριζ, όπου του απονεμήθηκε το βραβείο Porson στα Classics το 1820 και αποφοίτησε ως δωδέκατος wrangler το 1821. Από το 1822 έως το 1872, κοινοποίησε έγγραφα στη Βασιλική Εταιρεία, πολλά από αυτά για μαθηματικά θέματα.
Ωστόσο πέραν του πλούσιου ερευνητικού – επιστημονικού έργου στα θέματα των μαθηματικών ο Τάλμποτ ειδικεύτηκε σε διαφορά θέματα όπως χημεία, οπτική, ηλεκτρισμός, ετυμολογία, αρχαία ιστορία κ.α. Χαρακτηριστικά δείγματα των ερευνών είναι για το φιλοσοφικό περιοδικό του Εδιμβούργου σε θέματα χημείας που το 1826 συνέβαλε μια εργασία με θέμα «Μερικά πειράματα στη χρωματισμένη φλόγα» καθώς στο τριμηνιαίο περιοδικό της επιστήμης το 1827 ένα έγγραφο με θέμα «Μονοχρωματικό φως» και για χημικά θέματα, συμπεριλαμβανομένου ενός για τις «Χημικές Αλλαγές του Χρώματος». Για την προσφορά του η Βασιλική εταιρία το 1831 τον εξέλεξε πολυμήχανο για το πλούσιο έργο του.
Παρ’ όλα αυτά ο Τάλμποτ συνέχισε το έργο του ψάχνοντας για θέματα άμεσης απεικόνισης της πραγματικότητας. Η πηγή της έρευνας του αυτής πέρα της οπτικής και της χημείας που είχε κάνει παλαιοτέρα ήταν μια νέα – πρωτότυπη εφεύρεση του Γάλλου εφευρέτη Νικηφόρου Νιέπς γνωστή ως ηλιογραφία. Η οποία γίνεται σε πολύ λιγότερο χρόνο έκθεσης στο φως [(οκτώ ώρες)] καθώς επίσης κατάφερε να σταθεροποιήσει την απεικόνιση του στο χαρτί και να έχει τη δυνατότητα των πολλών αντιγράφων για το κοινό, τα κατάφερε το 1835 ονομάζοντας την καλοτυπία (και στην συνέχεια Ταμπλοτυπία).
Όμως την κράτησε κρυφή μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου του 1839. Τότε εμφανίστηκε ο Λουί Νταγκέρ εφευρέτης της Νταγκεροτυπίας ισχυριζόμενος ότι αυτός είχε την πατρότητα της εφεύρεσης αυτής. Όπως καταλαβαίνετε υπήρχε μια διπλωματική διαμάχη για τη ποιότητα μεταξύ των Νταγκέρ – Τάλμποτ για την ποιοτικότερη λήψη και της πατρότητα της εφεύρεσης αυτής διάρκειας δεκατεσσάρων ετών. Ο νικητής ήταν ο Τάλμποτ γιατί είχε την δυνατότητα απεριόριστων αντίγραφων στο χαρτί παρά την πιο χαμηλή ανάλυση σε σχέση με του Νταγκέρ που είχε υψηλότερη ανάλυση αλλά στο γυαλί και μια λήψη.
Για την επιτυχία του στη πολύχρονη διαμάχη του με τον Νταγκέρ η Βασιλική εταιρεία τον τίμησε με το αμφιλεγόμενο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1853 καθώς επίσης και με την εμπορική ανάπτυξη της εφεύρεσης του στην περιοχή της Μεγάλης Βρετανίας. Επιπλέον η εταιρεία τοποθέτησε, φυλάσσοντας έτσι, την πρώτη του λήψη στο μουσείο επιστημών του Λονδίνου . Μέχρι όμως την βράβευση του έκανε τις πρώτες λήψεις στις περιοχές της Υόρκης, της Οξφόρδης του Λονδίνου, του Ρέντινγκ καθώς επίσης και δυο φωτογραφικών βιβλίων (portfolios) το «Scenery of Loch Katrine» το 1844 και «The Pencil of Nature » το 1845. Ο Τάλμποτ έφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 1877 όμως το έργο του παραμένει διαχρονικό καθώς και η θέση του ως πατέρας της φωτογραφίας τόσο σαν μέσο τέχνης όσο και σαν μέσο διασκέδασης…
Κείμενο: Κωνσταντίνος Τσαπίκος Ρωμούδης
Φίλιππος Μαργαρίτης – Ο πρώτος Έλληνας φωτογράφος
Βούλα Παπαϊωάννου – Η πρώτη Ελληνίδα φωτογράφος
Η ανάπτυξη της υποβρύχιας φωτογραφίας
