Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΠΙΚΟΣ ΡΩΜΟΥΔΗΣ
Ο Άνθρωπος και η ιστορία του είναι άμεσα συνδεδεμένη με την θάλασσα για διάφορες δραστηριότητες που μπορούν να πραγματοποιηθούν σε αυτήν. Έτσι ήταν φυσικό επόμενο οι πρώτοι φωτογράφοι να ασχοληθούν με το περιβάλλον της. Πριν όμως πούμε την ιστορία της υποβρύχιας φωτογραφίας (στην ορολογία αναφέρεται ως snorkeling photography) θα πρέπει να δώσουμε έναν oρισμό ο οποίος είναι: Ως υποβρύχια φωτογραφία ορίζεται η λήψη φωτογραφιών κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Για να καταλάβουμε πως εφαρμόζεται ο παραπάνω ορισμός μπορούμε να πούμε ότι η υποβρύχια φωτογράφιση γίνεται με φιάλη αέρα και το λοιπό καταδυτικό εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για τις αυτόνομες καταδύσεις και την φωτογραφική μηχανή (κατά προτίμηση DSLR λόγω υψηλής αντοχής και απόδοσης σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού μαζί με την αντίστοιχη αδιάβροχη θήκη). Βέβαια αν πρόκειται να γίνει σε ρηχά νερά μπορεί να γίνει με μια υποβρύχια φωτογραφική μηχανή, μια μάσκα, έναν αναπνευστήρα, και βατραχοπέδιλα.
Αφού λοιπόν αναλύσαμε το τι είναι η υποβρύχια φωτογραφία πάμε να δούμε το ιστορικό της όπου είναι και το θέμα του άρθρου αυτού. Πρέπει όμως να δούμε την προέλευση της σκέψης αυτής. Έτσι λοιπόν καταλήγουμε ότι η πατρότητα της ιδέας ανήκει στον δικηγόρο Ουίλαμ Τομπσόν (William Thopmson) που τράβηξε την πρώτη υποβρύχια φωτογραφία τον Φεβρουάριο του 1856 στον κόλπο του Γουείμουθ της Αγγλίας κατασκευάζοντας ένα μεταλλικό κουτί για να στεγάσει την κάμερα και την τοποθέτησε σε έναν στύλο. Χαμήλωσε την κάμερα του στην πίσω πλευρά του σκάφους σε βάθος 5.48 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας (εικόνα 2η). Τόμπσον έλεγχε το κλείστρο της κάμερας από το κατάστρωμα του σκάφους του σε έκθεση στο φως για δέκα λεπτά. Η ιδέα του Τομπσόν ήταν πολύ πρωτότυπη επίσης διακρίθηκε και σε πολλούς τομείς σαν “ερασιτέχνης φυσιοδίφης” όσο αφορά τη θαλάσσια ζωή ειδικά τα φύκια και τα θαλάσσια μαλάκια και χρησιμοποίησε από νωρίς το καινούργιο μέσο της φωτογραφίας για τις ανάγκες καταγραφής των παρατηρήσεων του. Τέλος να επισημάνουμε ότι η ιδέα του για την υποβρύχια φωτογραφία του ήρθε σαν ένα φτηνό μέσο παρατήρησης της αντοχής και της κατάστασης των υποβρύχιων κατασκευών ,παρατηρώντας μια αποβάθρα που την έδερναν τα κύμα.
Παράλληλους πειραματισμούς σε διαφορά σημεία του κόσμου έκαναν και ο Γερμανός Ludwig Bauer ,ο Γάλλος Ernest Bazin και πολλοί άλλοι μέχρι να φτάσουμε στις πρώτες υποβρύχιες φωτογραφίες που σώζονται μέχρι σήμερα. Όμως έπρεπε να περάσουν 37 χρόνια από την λήψη του Τομπσόν, δηλαδή να φτάσουμε στο 1893 για να πούμε ότι έγινε η επίσημη γέννηση της υποβρύχιας φωτογραφίας. Επομένως οι πατέρες της τεχνικής αυτής είναι ο φωτογράφος – βιολόγος Louis Boutan και ο μηχανικός Joseph David (εικόνα 3η). Μάλιστα λέγεται πως από τον ενθουσιασμό του μοντέλου που «πόζαρε» για την λήψη της φωτογραφίας αυτής η πινακίδα αναγνώρισης που κρατούσε ήταν ανάποδα. Παρόλα αυτά ο David και ο Boutan μετά από αυτήν την επιτυχημένη τεχνική – δημιουργία κατάφεραν να κερδίσουν μεγάλη αναγνώριση με αυτή τη πρώτη σειρά από υποβρύχιες φωτογραφίες που τράβηξαν στον κόλπο Μπανυύλ-συρ-Μερ στην Νοτιοδυτική Γαλλία καθώς οι εκθέσεις τους που χρειάστηκαν ήταν γύρω στη μισή ώρα. Χάρη λοιπόν στην εφευρετικότητα τους η υποβρύχια φωτογραφία έχει από τότε και μια αργή αλλά σταθερή ανάπτυξη…
