Γράφει ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΓΟΥΛΑΣ
Ο τίτλος γι’ αυτό το άρθρο είναι λίγο παραπλανητικός αλλά εμπεριέχει και μια μεγάλη δόση αλήθειας που θα αποκαλύπτεται σιγά σιγά στην πορεία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Συνήθως όσοι δεν έχουν πάει σε αυτό το νησί, όταν ακούνε την ονομασία του, τα πρώτα πράγματα που του έρχονται στο μυαλό είναι η πανέμορφη ταινία του Αγγελόπουλου, το ”Ταξίδι στα Κύθηρα” (που βέβαια δεν έχει σχέση με το νησί), ένα υπέροχο τραγούδι που ερμήνευσε ο Δημήτρης Μητροπάνος με ονομασία “Τα Κύθηρα ποτέ δε θα τα βρούμε” και φυσικά ο μηχανισμός των Αντικυθήρων. Για όσους έχουν πάει όμως, τους έρχεται στο μυαλό ένα από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας.
Έτσι λοιπόν όταν μέσα στις προοπτικές για ολιγοήμερες διακοπές ακούστηκε και αυτό το νησί (τελικά οι 4 μέρες είναι πάρα πολύ λίγες, σίγουρα θες από 5 και πάνω για να το ανακαλύψεις όλο), η απόφαση ήταν πάρα πολύ εύκολη. Στα Κύθηρα μπορείς να πας είτε αεροπορικώς, είτε οδικώς φθάνοντας στην Νεάπολη Λακωνίας (από Αθήνα περίπου θες 4 με 4.30 ώρες μαζί με τις στάσεις που θα κάνεις) και από εκεί με το καράβι για τα Κύθηρα (περίπου άλλη μία, μιάμιση ώρα). Φρόντισε επίσης να έχεις κλείσει τα εισιτήρια του καραβιού που θα σε περάσει απέναντι τουλάχιστον μία μέρα πριν, μιας και ο γράφων του άρθρου μπήκε σε λίστα αναμονής έχοντας αυτήν την άγνοια και για το πήγαινε άλλα και για το έλα !!!. Αν μάλιστα το έχανα το καράβι ίσως το τραγούδι του Μητροπάνου που ανέφερα στην αρχή έβρισκε εφαρμογή και στην δική μου περίπτωση!!!. Έχει και δρομολόγια από τον Πειραιά που όμως δεν είναι κάθε μέρα και το ταξίδι με μια γρήγορη έρευνα έχει διάρκεια 7 ώρες. Αν πας λοιπόν οδικώς και πάρεις το καράβι, φθάνοντας το νησί θα σε καλωσορίσει με μία από τις πιο όμορφες παραλίες που τα νερά της είναι λες και έχεις μπει σε πισίνα, αυτή στο Διακόφτι.
Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, στους αφρούς της θάλασσας των Κυθήρων γεννήθηκε η θεά Αφροδίτη, εξ’ου και το προσωνύμιο της Κυθηρείας η οποία παρασύρθηκε από τα κύματα και κατέληξε στην Κύπρο. Είναι ένα νησί πλούσιο σε ιστορία που αναφέρεται ακόμα και στα Ομηρικά έπη.
Στα Κύθηρα έχει πάρα πολύ ωραία καταλύματα για διαμονή (μπορείς να βρεις και φθηνά αλλά και ακριβά, εδώ εξαρτάται τι ψάχνει ο καθένας), αλλά εάν είσαι λάτρης του κάμπινγκ τότε πρέπει να ξέρεις πως το οργανωμένο κάμπινγκ που βρίσκεται στο Καψάλι, εκτός από πολύ καθαρό και πάρα πολύ φθηνό, είναι μέσα στα δέντρα και έχει φανταστική θέα (την νησίδα Χύτρα και το Κρητικό πέλαγος) και είναι και πάρα πολύ κοντά στην ομώνυμη παραλία (περίπου 150 μέτρα μακριά).
Το εντυπωσιακό σε αυτό το νησί είναι η απίστευτη εναλλαγή εικόνων. Είναι πολλά σημεία που λες, ναι εδώ είναι Επτάνησα, δηλαδή παραλίες που το βουνό καταλήγει στην θάλασσα θυμίζοντας αυτήν την άγρια ομορφιά που την συναντάς μόνο στα Επτάνησα και στις Σποράδες, και είναι και άλλα σημεία που σου θυμίζουν πιο πολύ Αιγαιοπελαγίτικο νησί. Ίσως και για αυτό ο τίτλος στην αρχή.
Ως λάτρης των πεζοποριών λοιπόν θα σου πρότεινα σίγουρα μια εξόρμηση στον Μυλοπόταμο, ένα θαυμάσιο γραφικό χωριό από το οποίο μπορείς να ακολουθήσεις μια διαδρομή παράλληλα με τους παλιούς νερόμυλους του νησιού που πλέον δε λειτουργούν. Το μονοπάτι είναι πολύ καλά σημαδεμένο, δίπλα σε μικρούς καταρράκτες (εκεί βρίσκεται και ο καταρράκτης της φόνισσας ή νεράιδας που μπορείς να δεις) και αν είσαι πολύ τολμηρός να κάνεις και μια βουτιά (αυτό αναφέρθηκε γιατί Ιούλιο μήνα και σε μία απόπειρά μου να φτάσω μέχρι τον καταρράκτη, πάγωσα. Ναι, τα νερά τους είναι απίστευτα κρύα σε αυτά τα σημεία). Θα δεις πάρα πολλούς παλιούς νερόμυλους, τα σπίτια της εποχής σχεδόν καλά διατηρημένα, πολλά πέτρινα γεφύρια, όλα αυτά μέσα στη φύση και ένα εκκλησάκι το οποίο μπορείς να μπεις και να γράψεις την προσευχή σου σε ένα τετράδιο που έχουν.
Και επειδή η όλη πεζοπορία θα σε εξαντλήσει για καλή σου τύχη όταν θα τελειώσεις την κυκλική σου διαδρομή υπάρχει μία ταβέρνα με την ονομασία “Πλάτανος”. Δοκίμασε τις ντόπιες μαγειρικές και πίστεψε με χαμένος δεν πρόκειται να βγεις. Είναι από τα γεύματα που θα σου μείνουν.
Αν είσαι λάτρης των extreme sports πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις scuba diving στην Χύτρα, αν το επιτρέπει ο καιρός. Ένα υπέροχο άθλημα (που θα μελετηθεί εκτενώς σε κάποιο επόμενο άρθρο) που έχει και το εξής πλεονέκτημα. Βλέπεις τον βυθό του νησιού που πραγματικά είναι απίστευτος και γεμάτος σπηλιές. Αν πάλι δεν είσαι, μπορείς απλά να πας μια βόλτα στη Χύτρα από το Καψάλι με κάποια ντόπια τουριστική βάρκα. Θα εκπλαγείς από την ομορφιά της νησίδας. Εκεί φυτρώνει επίσης η Σεμπρεβίβα, ένα λουλούδι γνωστό ως λουλούδι της αιώνιας αγάπης, αν και ο πραγματικός λόγος είναι πως διατηρείται για πολλές μέρες χωρίς νερό με αποτέλεσμα να μένει αναλλοίωτο για καιρό. Έτσι μάλλον γεννήθηκε αυτή η αλληγορία της αιώνιας αγάπης.
Τώρα από παραλίες είναι πάρα πολλές αυτές που αξίζει να δεις. Ενδεικτικά, μπορείς να πας στον Αβλέμονα, ένα μικρό γραφικό χωριό που εκεί είναι επίσης το Ενετικό κάστρο, και να απολαύσεις τις βουτιές σου. Στην Παλαιόπολη είναι και η μεγαλύτερη παραλία των Κυθήρων και στον Χαλκό είναι ωραία, αλλά η αγαπημένη μου παραλία γνωστή και ως των 120 σκαλοπατιών είναι αυτή του Καλαδίου. Εδώ πρέπει να ξέρεις πως δεν είναι οργανωμένη παραλία. Υπάρχει μια μικρή καντίνα πάνω, αλλά από εκεί που θα αφήσεις το αμάξι σκέψου πολύ καλά τι μπορεί να χρειαστείς πριν κατέβεις. Τα 120 σκαλοπάτια δεν είναι και αστεία για να τα ανεβοκατέβεις. Παρ’όλα αυτά η θέα από ψηλά θα σε εντυπωσιάσει για το τι πρόκειται να συναντήσεις κάτω. Το Καλάδι χωρίζεται σε τρία τμήματα που αξίζει τον κόπο να τα περπατήσεις για να δεις σε ποιο από αυτά θα κάτσεις. Θα συναντήσεις μικρές σπηλιές και σε ένα από τα τρία τμήματα η παραλία είναι με πετραδάκια ενώ στα άλλα είναι με άμμο.
Μπορείς ακόμα να ανακαλύψεις και την πράσινη καρδιά των Κυθήρων. Μια λίμνη με γαλαζοπράσινα νερά σε σχήμα καρδιάς που σύμφωνα με την μυθολογία, όταν ο Πάρης έκλεψε την Ωραία Ελένη, μέχρι να φυσήξει άνεμος για να φύγουν για την Τροία, βρήκαν καταφύγιο εκεί. Ο βράχος πήρε σχήμα καρδιάς μετά από έναν περίπατο της Ωραίας Ελένης. Βρίσκεται κοντά στον Λιμνιώνα και μπορείς να πας είτε περπατώντας μέσα από το βουνό σε μονοπάτι που είναι πολύ καλά σημαδεμένο και εκεί θα ανακαλύψεις και τον θρόνο της Αφροδίτης, είτε με κάποιο από αυτά τα καραβάκια που κάνουν ξεναγήσεις στα αξιοθέατα του νησιού.
Η επίσκεψη στην Χώρα και το περπάτημα στα σοκάκια επιβάλλεται. Είναι από τα πιο γραφικά σημεία του νησιού. Παραμυθένια σπιτάκια το ένα κοντά στο άλλο, στενά σοκάκια, και η αρχιτεκτονική της συγκεκριμένης περιοχής έχει μείνει αναλλοίωτη στον χρόνο.
Τέλος, μία επίσκεψη στο φάρο Μουδαρίου είναι ένα από τα πράγματα που πρέπει να κάνεις. Κατασκευασμένος από τους Άγγλους το 1857 και ένας από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα με ύψος 25 μέτρα είναι ένα αξιοθέατο που δεν πρέπει να χάσεις.
Υπάρχουν παραλίες και αξιοθέατα που δεν έχουν αναφερθεί και που σίγουρα θα τα ανακαλύψεις (μιας και αναφέρθηκαν τα πιο όμορφα κατά την γνώμη μου) αλλά, εν κατακλείδι, τα Κύθηρα είναι ένα νησί που τα έχει όλα και για όλους. Είτε είσαι λάτρης της περιπέτειας, είτε λάτρης της χαλαρής ζωής, είτε και των δύο, στα προσφέρει απλόχερα. Αν σκέφτεσαι τις πολλές ώρες οδήγησης για να φτάσεις και την ταλαιπωρία του καραβιού, κανόνισε να κάτσεις περισσότερες μέρες. Είναι τόσο μαγευτικό και αλλοπρόσαλλο νησί που γρήγορα θα ξεχάσεις αυτήν την “ταλαιπωρία”. Φεύγοντας, το μόνο σίγουρο είναι πως θα θες να ξανάρθεις.
