Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΩΤΗΡΕΛΗΣ
Η μάχη του ανθρώπου να αιχμαλωτίσει τον χρόνο γέννησε την ζωγραφική. Η απεικόνιση μιας χρονικής στιγμής στον καμβά, ήταν η αφορμή για την εφεύρεση της τέχνης της φωτογραφίας.
Η τέχνη της φωτογραφίας πέρασε από πολλούς κύκλους για να φτάσει στο σημείο που την γνωρίζουμε ή νομίζουμε ότι την γνωρίζουμε σήμερα. Για μένα η τέχνη της φωτογραφίας, όπως και οποιαδήποτε τέχνη, είναι μια διαρκής αναζήτηση του ανθρώπου να ξεπεράσει τα καθορισμένα ή ανεκτά όρια. Είναι μια προσωπική αναζήτηση που πάντοτε θα προσκρούει στο βράχο του καθορισμένου ή ανεκτού που ορίζεται από την κοινωνία στην οποία ζούμε την συγκεκριμένη στιγμή.
Με τους ταχύτατους ρυθμούς που εξελίσσεται η κοινωνία μας αυτά τα όρια μεταβάλλονται διαρκώς οπότε για κάποιον που μετρά έτη προσωπικής αναζήτησης του να ξεπεράσει αυτά τα όρια, ίσως η αναζήτηση αυτή να μοιάζει με την προσπάθεια του αλόγου να φθάσει το καρότο που κρέμεται μπροστά του.
Στην σημερινή εποχή, η τεχνολογία έφερε την φωτογραφία τόσο κοντά στον άνθρωπο όσο καμία άλλη τέχνη. Πλέον σε κάθε σπίτι υπάρχουν τόσες φωτογραφικές συσκευές όσες και οι άνθρωποι που ζουν σε αυτό.
Καταγράφονται τόσες στιγμές της καθημερινής ζωής ενός ανθρώπου ανά πάσα στιγμή, τόσο εύκολα που έχει χαθεί η εκτίμηση στην μοναδική στιγμή, στην κατάλληλη οπτική γωνιά γιατί η φωτογραφία ως τέχνη είναι αυτό, η μοναδική στιγμή στην κατάλληλη οπτική γωνιά.
Είναι αισιόδοξο ότι μέσα σε αυτή τη θάλασσα φωτογραφικής γνώσης και τεχνολογικής ευκολίας, υπάρχουν άνθρωποι που γοητεύονται από την τέχνη της φωτογραφίας, δεν αρκούνται στις έτοιμες λύσεις που τους παρέχει η τεχνολογία και αναζητούν να βρουν τον δικό τους τρόπο να αιχμαλωτίσουν από την δική τους οπτική γωνιά την μοναδική στιγμή.
